ჰესების მშენებლობის ოპონენტები დიდი ხანია ეწინააღმდეგებიან მდინარეების ბუნებრივ დინებებში ბარიერების ჩადგმას. ისინი ამტკიცებენ, რომ ჰესები საფრთხეში ჩაგდებულ თევზებს ხელს უშლიან გადაადგილებაში, ცვლიან ეკოსისტემებს და რისკის ქვეშ აყენებენ ადგილობრივი მოსახლეობის სიცოცხლეს.
ბევრს მიაჩნია, რომ ზოგიერთი მასალა, პროდუქტი და შეფუთვის ფორმა არ ექვემდებარება გადამუშავებას თავისი დიზაინის და შემადგენლობის გამო. მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი იზიარებს და ეთანხმება ამ აზრს, უნდა ვთქვათ, რომ ის მცდარია. ერთადერთი ბარიერი, რაც აფერხებს ნარჩენების გადამუშავებას - ეკონომიკაა.
ადამიანების უმრავლესობისთვის ნათელი ხდება, რომ გარემოზე მიყენებულმა ზიანმა საგანგაშო ზღვარს მიაღწია. ბევრ მეცნიერს სჯერა, რომ სამოქმედოდ მხოლოდ 50 წელი გვაქვს დარჩენილი სანამ სასიცოცხლო ეკოსისტემები გამოუსწორებლად დაზიანებულა. რადიკალური ზომების მიღების გარეშე ადამიანის მოდგმის და, სავარაუდოდ, თავად ბიოსფეროს მომავალიც ეჭვქვეშ დგას.
2015 წლის 13 ივნისს წვიმებმა მდინარე ვერეს კალაპოტიდან გადმოსვლა გამოიწვია. წყალმა ქალაქი და მისი ზოოპარკი დატბორა, 19 ადამიანი დაიღუპა და 6 ადამიანი დაკარგულად ითვლება, დაღუპულებს შორის იყო ზოოპარკის სამი თანამშრომელი და მაშველები. წყალდიდობას ცხოველების დიდი ნაწილიც შეეწირა, გადარჩენილებს კი გაქცევის საშუალება მიეცათ. საწყის ეტაპზე, ზოოპარკის ბინადარი შვიდი ვეფხვი და რვა ლომი დაღუპული ეგონათ, მაგრამ შემდეგ გაქცეულმა ვეფხვმა ერთი ადამიანი მოკლა. ამ შემთხვევას პრემიერმინისტრ ირაკლი ღარიბაშვილის კრიტიკა მოჰყვა ზოოპარკის ხელმძღვანელობის მიერ საზოგადოებისთვის ცრუ ინფორმაციის მიწოდების გამო.
დღესდღეობით, მეცნიერები აქტიურად მუშაობენ კლიმატის ცვლილების შესამცირებლად და მისგან გამოწვეულ შედეგებთან გასამკლავებლად, თუმცა, პოტენციური პარტნიორი ამ საქმეში, რომელიც სწორედ ჩვენს ფეხქვეშაა, ჯერ კიდევ შეუმჩნეველი რჩება.
შვედეთის უმეოს უნივერსიტეტის მკვლევრების ბოლო კვლევების მიხედვით, ჰაერის დაბინძურება შეიძლება უკავშირდებოდეს ბავშვების ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემებს.
ჩვენი 24/7 სიახლეების ციკლებისა და სოციალურ მედიასთან მიჯაჭვულობის კულტურაში ახლა, როგორც არასდროს, გვაქვს მეტი ფუფუნება ყურადღება მივაქციოთ მნიშნელოვან მოვლენებს. ბოლო რამდენიმე წელში ამერიკელთათვის ყურადსაღები გახდა ბულინგის თემა; მილიონობით მოსწავლეს მიეცა სიტყვის გამოხატვის თავისუფლება, ა.შ.შ-ს 50-ვე შტატმა მიიღო ბულინგის წინააღმდეგ კანონი და ათასობით ზრდასრული დატრენინგდა მნიშვნელოვან სტრატეგიებზე - როგორ გავხადოთ ბავშვები ემოციურად და ფიზიკურად დაცულები თავიანთ კლასებსა და სკოლებში. ეს მნიშვნელოვანი მიღწევებია.
განახლებადი ენერგიის საერთაშორისო სააგენტოს (IRENA)-ს თანახმად განახლებადი ენერგიის ინდუსტრია მსოფლიოში ძალიან სწრაფად იზრდება. ამ ინდუსტრიაში ამჟამად 8,1 მილიონი ადამიანია დასაქმებული, აქედან 5% კი მხოლოდ გასულ 2015წელს, რაც მზარდ ტენდენციაზე მიუთითებს. დაახლოებით 3 მილიონი ადამიანი, ანუ ამ სფეროში დასაქმებულთა მესამედზე მეტი საქმიანობას დამოუკიდებლად ახორციელებს, ეს კი 11%-იანი ზრდაა 2015წლისთვის.
კლიმატის ცვლილება, რამდენიმე ათწლეულში, მილიონობით ადამიანს აიძულებს შეიცვალოს საცხოვრებელი ადგილი. მაგრამ სად წავლენ ისინი და როგორ მიიღებენ მათ სხვადასხვა ქვეყნები?
ისტორიულად, ჩვენი, როგორც კოლექტიური სუბიექტის, როგორც არაინდივიდუალური ისტორიული აქტორის მიერ მოპოვებული ცოდნა [ ცოდნა, როგორც ქმედების, როგორც განვითარების წინაპირობა ] გროვდება ვერტიკალურად, განცალკევებულად და ისტორიულადვე, არათანაბრად ხელმისაწვდომია. პრაქტიკულად, ის გროვდება ბიბლიოთეკებში, დისციპლინებში, სფეროებში და მხოლოდ გარკვეულწილადაა ხელშესახები ადამიანების გარკვეული რაოდენობისათვის, რომლებიც იცვლებიან დროთა განმავლობაში, მაგრამ მონაცვლეობენ ცოდნის მიმღებთა კონკრეტულ კატეგორიაში.
